My ‘Best Journey’ Travel List 2012-2013

Sunset at Zanzibar

Four months of 2014 have passed and I have already made 6 trips in 4 countries, excluding local trips in Switzerland. And next week I am going to Greece for a week and immediately Bangkok for 2 weeks. I love to dream about past trips to savour the happiness from the experiences again and again. And just when I did that about last year, I figured it was time to compile My ‘Best Journey’ Travel List of 2012 and 2013.
Let’s reveal my List!

เผลอแป๊บเดียวปี 2014 ผ่านไปสี่เดือนแล้ว นับๆดูแค่สี่เดือนฉันเดินทางเข้าไป 6 ทริป 4 ประเทศแล้ว นี่ยังไม่รวมที่เที่ยวภายในสวิตเซอร์แลนด์เองอีก แถมอาทิตย์หน้าก็จะไปกรีซหนึ่งสัปดาห์และตามติดๆด้วยกรุงเทพอีก 2 สัปดาห์ ฉันชอบฝันหวานนึกย้อนกลับไปถึงทริปต่างๆที่ไปมา เพราะนึกแล้วมีความสุขเหมือนได้กลับไปเที่ยวอีกรอบ พอนั่งฝันถึงทริปของปีที่แล้วทั้งหลายก็เลยคิดได้ว่าสมควรแก่เวลาที่จะเขียนลิสต์ติดใจของปี 2012-2013 เสียที
มาดูกันเลยว่าทริปไหนติดอันดับอะไรกันบ้าง
แล้วเพื่อนๆนักเที่ยวล่ะคะ ปีที่แล้วมีทริปไหนที่ประทับใจสุดๆ เขียนมาเล่าหน่อยเผื่อจะตามไปบ้างค่ะ

The most beautiful city I visited – Budapest, Hungary.
A short explanation here wouldn’t do to describe the beauty of Budapest. It seems every building and every part of the city is stunningly beautiful. I have to write a full story to be fair to her.

Glowing Budapest

Grandeur architecture of Budapest

The best epic trip – Wild life safari in Tanzania. Wildebeest migration, lunch by Lake Manyara with the view of hippos bathing, pink flamingos filled up the lake, a hidden animal heaven at Ngorongoro Crater, and indescribable view of wild life in the expansive jungle from morning balloon followed with a champagne breakfast. Needless to say more.

The great migration

2 millions of wildebeest and zebras in the migration

The stream of migration is right in front of our jeep

View from the balloon

The most breathtaking trip – Gorilla tracking in Rwanda’s Volcanoes National Park.
Hiking to see gigantic animals in their natural habitat is the most unforgettable experience of a lifetime. So surreal.

Up-close and personal with gorillas in the mist

The Silverback!

Mummy and baby

The best city for shopping – Antwerp, Belgium.
(See story in this blog “My Antwerp Shopping & Fashion List: 2013”)

Shopping in Antwerp

The best city for design – Copenhagen, Denmark.
(See story in this blog “My Copenhagen List: 2013; Theme: Gastronomy & Design”)

My favorite design store in Copenhagen

The best city for weekend getaway – Ljubljana, Slovenia.
It is such a surprise to discover a city with old charm in a modern culture, not to mention beautiful architecture and landscape. To illustrate the point, I stayed in an ultra-modern design hotel which situates in a historic building right at the walking street where the buzz is. Ljubljana is compact to explore leisurely in a few days. She is just waking up to the new world, thus is a must-visit before its reputation brings more visitors.

Ljubljana

Ljubljana

Ljubljana

Ljubljana

Ljubljana

The most romantic small town – Bruges, Belgium. Everything contributes to the romantic mood; the architecture, the canal cruise, the lake of love, the cafes along walking streets, and plenty chocolate shops to buy souvenir for your loved ones.

Romantic Bruges

Bruges

Bruges

Boat tour at Bruges canals

Bruges

Bruges

The most eye-opening city – Sarajevo, Bosnia and Herzegovina. I realized how ignorant I was before arriving in Sarajevo. The memory of cold war and city siege were still in my head and I didn’t expect a positive-filled ambience of this city. Too sad historic venues like museums are not well maintained or curated, but there are enough historical sites to discover. The old town is fun and there are nooks and crannies to explore.

Sarajevo

The most mixed-feeling country – Croatia.
I saw many cities of Croatia from 2 visits in a year, but when I realized none of the places came up in my list I decided to create a special class of the list called “mixed feeling” as it is the most accurate how I feel about this country. Croatia is a dream destination for many people, and while I agree that there are many beautiful architecture and historic places, the vibe doesn’t do for me as it has become too touristy everywhere I go. Dubrovnik is beautiful but I saw only American tourists in prom-like dresses from the cruise ships. Split is very handsome but somehow lacks of local charm. I don’t regret to visit, though. But seeing them once is enough for me and I would head to similar cities that are still filled with local charm like Ljubljana or Sarajevo.

Dubrovnik

Dubrovnik

The best hotel experience – Serengeti Safari Camp, Tanzania. Sleeping in a luxurious tent listening to Wildebeest migration footsteps all night is nothing that comes along often. The camp only has 8 private tents which they keep moving to ensure proximity to the migration. When we stepped out for dinner one night, elephants were standing just a few feet away!

Private tent

Our bathroom with hot shower in the tent

Luxurious tent

Listening to the jungle around the fire at night

The best relaxing hotel I stayed – COMO Shambhala Estate, Bali.
It has maintained the position of one of the best destination spa in the world, so I had to return for my annual detoxification. Perfect food, perfect drinks, perfect retreat programs, perfect room, and perfect health!

Como Shambala

Cleansing food at Como Shambala

The best lazy-beach trip – Mallorca, Spain.
It is the second time I visited Mallorca but this is the first time I did not do much more than lounging by the pool consuming full vista of the deep blue Mediterranean. Picturesque. Idyllic. Heavenly. Any time again.

Mallorca

The cutest village I visited – Èze, near Nice, France.
Exclusive and charming little village on the hill with magnificent vista of the French Riviera. Awesome.

Cote d’Azur view from Èze

The most romantic sunset experience – private sailing in a Dhow boat with champagne in Zanzibar, Tanzania.
It is not a touristy set-up, but a local fisherman sailed us in his private boat for an hour while the sun was setting.

Sunset sail in Zanzibar

The best dance venue – on a salsa boat cruising in the Lake of Zurich, Switzerland.
Latino music played loud for people to salsa away while the boat is cruising a pristine lake. Summer breeze and sunset setting makes it a perfect dance venue I would have to repeat for many more times.

Dance away on the salsa boat in the Lake of Zurich

The best museum – Musée des beaux-arts de Lyon, France.
It is France’s second biggest museum after the Louvre in Paris. Apart from Rodin, Degas, Renoir, Cezanne, Gauguin, Van Gogh, Monet, Gauguin, Manet, Costa, Rembrandt, Matisse, and Picasso just to name a few, there are impressive collections of Greek and Egyptian antiquities. A courtyard in the middle has a nice garden with benches and sculptures by Rodin.

Musée des beaux-arts de Lyon

The most extravagant restaurant – Le Louis XV, Monte Carlo, Monaco.
This is my first 3-star Michelin experience. Super extravagant and posh and expensive!

Le Louis XV

The best restaurant experience I had – Geranium and Noma, Copenhagen.
Both have been honored one of the best restaurant in the world (Noma is literally number 1.) I have to agree to that.

Noma – the best restaurant in the world

The longest dining experience – Geranium, Copenhagen.
We were served 25 dishes in 4 hours!

Some of 25 dishes at Geranium

The most fun pub ambience – Instant, Szimpla Kert, and other quirky ruined pubs in Budapest.
I have never seen anything like this in any city around the world. Super creative and fun!

Ruined Pubs in Budapest

The best dessert I couldn’t forget – parmesan ice cream at a 1-Michelin start organic restaurant Relae, Copenghagen.
It seems simple but something in there makes the taste still unforgettable until today.

Parmesan ice cream in the bottom right at Relae

The best brunch – NENI at Naschmarkt, Vienna.
Modernized Israeli food. Wholesome and satisfying meal in a vibrant local market. Unbeatable.

Hearty brunch at NENI

The best chill-out drink – Bellini at Gritti Palace hotel, Venice.
Bellini was invented at Harry’s Bar in Venice. The bar has a long-slacks dress code after 6 p.m. and I didn’t know. The rejection to enter sent me to discover a better value-equation at nearby Gritti Palace hotel where it is more posh but priced the same at Harry’s for this small dose of cocktail. Considering it is much nicer to lounge over a delicious Bellini and the exclusivity on a spacious terrace right on the Grand Canal with white-glove service, I wouldn’t regret missing Harry’s and heartily give Gritti Palace the best place to drink Bellini in Venice.

Bellini at Gritti Palace hotel

What is your best trip in 2013? Share with me!

The Acolyte Travel ติดสอยห้อยตามเที่ยว

A bookstore in Lyon

When I was working for a giant global corporation, my work took me to travel more than 100 days per year. At the peak year I accumulated 140 nights sleeping in hotels and on airplanes. People think I had a perk to travel the world. But no, in reality it is more like an amazing race trying to catch the most time-efficient flights and taxis and tubes, and you have pit stops called meeting rooms where you have to perform at your best and be tested of your critical-decision-making and fast-problem-solving abilities. This is not to mention eating unhealthy airline food and hotel buffets. When the movie “Up in the Air” was made, my friends who understood said it was accurately representing my travel work life. The movie made it easier for me to describe the real picture of my work travel to those who had a misperception.

During that time, every now and then at hotel breakfast room I would see some couples enjoying the first meal of the day together that, obviously the husbands were on the business trip and the wives were accompanying. The husbands would leave the breakfast first leaving their wives to continue a great meal longer. Those ladies seemed to have a happy, relaxing life coming along with their husbands. While I was chewing my meal as fast as I could and washed it down with strong cappuccino in big gulps competing with time, I couldn’t help imagine their days while the hubbies were at work. Maybe they would go sightseeing and shopping in town, have lunch at a nice restaurant, sip afternoon tea at hotel tea room, then indulge at a spa to ease the aches in their calves from long strolling. No I never felt jealous. I just saw it that it was not and would never be my life spending a day like that. I was a working woman; to be precise, a workaholic. I enjoyed being productive in meeting rooms and beating 24 hours with crammed agendas. It was not possible to imagine myself in that situation. It was just not me.

As I wrote earlier; “Never say Never,” I should have known better life was not always in our control. Without planning I found myself being the boss of my own time and accompanying my husband on his business trips already a few times in the past year without my own agenda. After enjoying breakfast together he would take off to work and I would linger longer over my strong cappuccino. I would watch other businessmen rushing off one by one until I am one of the last ones in the breakfast room. The coffee indeed tastes better and the food more enjoyable when you don’t have to rush. Then I would get myself ready for sightseeing, shopping, afternoon tea, spa in the evening, then probably dress up to join my husband at a nice dinner. What? Whose life is that? No rushing breakfast? No meeting room? And even get to ‘see’ the cities you are in? Oh…it’s me, my life now. Let me pinch myself a few times. Ouch!

Last week I again traveled as an acolyte to my husband in Lyon. It was my first time in this French city and I never planned to visit her before. So, after my husband left the breakfast table I studied my guidebook to decide on my agenda. Lyon is quite compact but there are a few interesting places to visit. Perfect for my easy-going itinerary.
In 3 days I managed to cover most places I loosely planned. Without any stress I saw most of the city. How could that be? I used to tightly plan my travel itinerary and strictly followed it to cover everything. Now that I had to be flexible on my own program to accommodate my husband’s, I learned to improvise my exploration and adjust the pace. Surprisingly I managed to visit the fantastic Musée des Beaux-Arts, sip a drink at the bar at Opera house with a live jazz band, dine at a superb bouchon, hop in for afternoon goodies at local patisserie, walk through the old town, explore Croix-Rousse neighborhood, and stroll along Saone and Rhone rivers. Not to mention shopping where I discovered fabulous Lyonnais fashion brands like Hotel Particulier. Such an art of ‘slow travel’ I heard but never experienced!

I reflected upon it and found that what I enjoyed was not the luxury of being a Madame accompanying my husband at work, but a new way of travel that I never thought to have time for. It was about having an itinerary but ready to step out of the way, improvising the plan and ready to be surprised, and synchronizing the pace of your days with your heartbeats. Slow travel allows me to savor the experiences, to stop and smell the roses.

How nice it is that I learn endlessly from travelling. Although a bit too slow, I learned the art of slow travel after fast-forward trips in 60+ countries for many years.

สมัยยังทำงานในบริษัทใหญ่ยักษ์ข้ามชาตินั้น ฉันเดินสายทำงานเป็นว่าเล่นถึงปีละกว่าร้อยวัน ปีที่โหดสุดนั้นเป็นนกขมิ้นนอนตามโรงแรมและเครื่องบินถึง 140 วัน ใครๆชอบคิดว่าทำงานแบบนี้ดีได้เดินทางเที่ยวไปทั่ว แต่จริงๆแล้วมันเหมือนแข่งเกมอเมซิ่งเรซมากกว่า ที่ต้องวิ่งกวดจับเครื่องบินหรือรถไฟเรือเมล์อะไรก็ได้ให้ถึงที่หมายได้ทัน บางทีมีจุดพักเป็นห้องประชุมที่ไม่ได้มีไว้ให้พักเหนื่อย แต่ให้แสดงปัญญาแก้ปัญหาหรือใช้ภูมิตัดสินใจเพื่อเฉลยปริศนาในการออกเดินทางไปจุดหมายหน้า นี่ยังไม่นับว่าต้องกินอาหารแย่ๆของสายการบินหรืออาหารบุฟเฟ่ต์โรงแรมที่ไม่ดีต่อสุขภาพเลย ตอนที่ภาพยนต์“Up in the Air” มาฉายนั้น คนที่รู้ความจริงของการเดินทางทำงานของฉันต่างพูดกันว่านี่มันชีวิตเธอชัดๆ หลังจากนั้นเวลาที่ฉันจะอธิบายให้ใครเห็นภาพการเดินทางทำงานอันสวยหรูของฉันก็พูดแค่ว่าเหมือนพระเอกในเรื่องเท่านั้นเป็นอันเข้าใจและหายอยากไปตามกัน

หลายครั้งในตอนนั้นเวลากินข้าวเช้าที่โรงแรมฉันจะเห็นสามีภรรยานั่งทานอาหารด้วยกันอย่างเงียบๆน่ารัก เห็นได้ชัดว่าสามีมาทำงานส่วนภรรยาติดตามมาด้วย เพราะคุณสามีจะรีบทานอิ่มแล้วออกไปทำงานก่อน ปล่อยให้ภรรยาละเลียดทานต่ออย่างสบายมีความสุข ฉันก็รีบเคี้ยวรีบกลืนซดคาปูชิโนกระทุ้งตามเร่งจะไปทำงานเหมือนกัน แต่ก็อดนึกไม่ได้ว่าคุณแม่บ้านเหล่านั้นจะทำอะไรบ้างนะระหว่างวันที่อยู่ในต่างบ้านต่างเมืองคนเดียว สงสัยจะไปชมเมืองช้อปปิ้ง กินอาหารกลางวันที่ร้านเก๋ๆ กลับมาจิบชาตอนบ่ายที่โรงแรม แล้วเข้าสปานวดแก้เมื่อยขาตอนเย็น เปล่าเลยที่คิดนี่ฉันไม่เคยอิจฉาเลย เพราะไม่เคยเห็นว่าชีวิตตัวเองจะเป็นอย่างนั้นได้อย่างไร มันไม่ใช่ ฉันเป็นผู้หญิงบ้างาน สารความสุขมันจะหลั่งเวลาได้เคาะงานออกมาจากห้องประชุมและได้รู้สึกว่าชนะเวลาโดยการทำได้หลายอย่างใน 24 ชั่วโมง ไม่สามารถนึกได้ออกว่าตัวเองจะสลับบทบาทจากการเป็นผู้เดินสายปั่นงานมาเป็นผู้ติดตามได้อย่างไร

แต่อย่างที่เคยเขียนไว้ว่า อย่าพูดว่าไม่มีวัน นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันเรียนรู้ว่าชีวิตเราไม่ได้กำหนดได้เสมอไป อะไรที่เคยพูดว่าไม่มีวีนนั้นมันอาจจะเกิดขึ้นเองอย่างไม่คาดคิดก็ได้ จู่ๆฉันจึงกลายมาเป็นผู้ติดตามสามีไปทำงานในที่สุด ไม่ได้ไปทำงานเอง ไม่มีโปรแกรมของตัวเอง แค่ตามไปด้วยหลายครั้งแล้ว เราจะทานอาหารเช้าด้วยกันแล้วเขาก็จะลุกออกไปทำงานก่อน ส่วนฉันก็ละเลียดคาปูชิโนหอมเข้มช้าๆอย่างมีความสุข นักธุรกิจคนอื่นๆต่างค่อยๆทะยอยลุกออกไปทำงาน จนเหลือแค่ฉันและอีกไม่กี่คนในห้องอาหาร เวลากินแบบไม่ต้องรีบนี่อาหารมันอร่อยขึ้นเยอะเลย เสร็จแล้วฉันก็จะนวยนาดเตรียมออกไปชมเมือง ช้อปปิ้ง จิบชายามบ่าย เข้าสปานวดแก้เมื่อย แล้วบางทีก็เตรียมแต่งตัวสวยรอไปทานอาหารเย็นกับสามี เอ๊ะอะไรนะ พูดถึงชีวิตใครเหรอที่ไม่ต้องรีบกินข้าวเช้าไม่ต้องเร่งไปประชุม แล้วยังได้”เห็น”เมืองที่ไปมากกว่าห้องประชุมอีก อ๋อ ชีวิตใหม่ไม่คาดคิดของฉันเอง เดี๋ยวนะ ขอหยิกตัวเองก่อน….โอ๊ย….

อาทิตย์ที่แล้วฉันก็ได้ทำตัวเป็นผู้ติดสอยห้อยตามสามีไปประชุมอีกที่เมืองลียง ฝรั่งเศส ซึ่งไม่เคยวางแผนจะมาเลย ดังนั้นพอคุณสามีลุกจากโต๊ะอาหารเช้าไปทำงานแล้วฉันจึงนั่งกินไปอ่านไกด์บุคไปแล้วเริ่มวางแผนลุยเมือง ลียงเป็นเมืองไม่ใหญ่เกิน ฉันจึงกะจะเดินอย่างเดียวเลย ไหนๆก็มีเวลาเหลือเฟือ เดินไปดูไปเรื่อยๆมาเรียงๆนี่แหละ เท่าไหนเท่านั้น

แต่ปรากฎว่าในสามวันฉันเที่ยวชมได้เกือบครบที่เตรียมไว้อย่างไม่เครียดที่จะต้องทำเวลาเลย แปลกจริง ปกติเคยแต่วางโปรแกรมไว้อัดแน่นและเป๊ะๆเพื่อเก็บให้ครบ แต่พอตอนนี้ที่ฉันต้องทำตัวให้พร้อมที่จะปรับเวลาให้เข้ากับเวลาสามีที่อาจเลิกประชุมช้าหรือเร็ว ฉันกลับสามารถที่จะพลิกแพลงรายการและขยับเวลาให้เหมาะสมได้อย่างชิลๆ ผลคือได้เที่ยวชมครบสมใจที่อยากจะชม ทั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะ Musée des Beaux-Arts ที่แจ๋วมากๆ ไปดริ๊งค์ที่บาร์เคล้าแจ๊ซสดที่โอเปร่าเฮ้าส์ ทานอาหารฝรั่งเศสมื้อเย็นที่ร้านแบบท้องถิ่นที่เรียกว่าบูช็อง ยามบ่ายแวะกินขนมที่ร้านเบเกอรรี่อู้ฟู่แบบฝรั่งเศสแท้ เดินลัดเลาะชมย่านเมืองเก่าลียงที่น่ารักมากๆกับย่าน Croix-Rousse ที่อยู่บนเนินเขา และเดินเล่นเลียบริมแม่น้ำสองสายที่ไหลผ่านเมืองคือแม่น้ำซาโอนและโรห์น นี่ยังไม่รวมเดินช้อปปิ้งที่ฉันได้ค้นพบแบรนด์แฟชั่นจากลียงแท้เช่น Hotel Particulier นี่มันศิลปะแห่งการเที่ยวแบบเรื่อยๆมาเรียงๆหรือ ‘slow travel’ ที่เริ่มจะเป็นที่นิยมมากขึ้นชัดๆ!

มานั่งคิดดูฉันไม่ได้ชอบทริปแบบนี้เพราะว่าได้เป็นคุณนายตามไปเที่ยวหรอก แต่ชอบที่ได้ประสบการณ์การท่องเที่ยวแบบใหม่ที่ไม่เคยนึกฝันว่าจะมีเวลาหรือโอกาสได้ทำ มีโปรแกรมเที่ยวเพื่อที่จะได้ฉีกโปรแกรม ก้าวเดินไปตามใจนึกและพร้อมที่จะเจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิด ปรับเวลาที่มีให้เข้ากับจังหวะของหัวใจ เรื่อยๆมาเรียงๆและพร้อมที่จะดื่มด่ำกับประสบการณ์หอมหวานที่ผ่านเข้ามาอย่างช้าๆ นานๆเท่าที่ใจต้องการ

การเดินทางสอนฉันได้ไม่รู้จบจริงๆ ถึงจะช้าไปหน่อย แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ศิลปะแห่งการเดินทางแบบช้าๆหลังจากที่วิ่งเร็วในกว่า 60 ประเทศมาเสียหลายปี

Lyon